[:ka]პეკინის ოპერა [:]

[:ka]

პეკინში მოგზაურობისას ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი და გამორჩეული სანახაობაა პეკინის ოპერა. იგი არის მუსიკალური, ქორეოგრაფიული და აკრობატული ნომრების საშუალებით გადმოცემული ისტორია.

მისი განვითარების ისტორია XVIII საუკუნის ბოლო პერიოდიდან იწყება. ცინგის დინასტიის დროს პეკინის ოპერა განსაკუთრებული მოწონებით სარგებლობდა.

პეკინის ოპერისათვის დამახასიათებელია ოთხი ტიპის პერსონაჟი, რომელთაც განსხვავებული ტანისამოსი და გრიმი აქვთ. მსახიობების დამახასიათებელ ფერებს სიმბოლური დატვირთვა აქვს და მაყურებელს გარკვეულ ინფორმაციას აწვდის პერსონაჟის შესახებ. გარდა ამისა, პერსონაჟები ცეკვების, აკრობატული ნომრებითა და სიტყვით ცდილობენ შინაარსის გადმოცემას. მსახიობის ოსტატობა განისაზღვრება მისი მოძრაობის შესრულების ხარისხით.

როგორც ზემოთ აღინიშნა, ოპერის პერსონაჟები იყოფა 4 დიდ ჯგუფად: შენგი_ კაცის მთავარი როლი, რომელიც ასაკის მიხედვით იყოფა უფროსი შენგის, უმცროსი შენგისა და სხვა ქვეჯგუფებად. ტანი_ქალბატონის როლი. აღსანიშნავია, რომ ადრეულ ეტაპზე ქალბატონის როლსაც მამაკაცები ასრულებდნენ. ძინგი_ნიღბიანი მამაკაცის როლი. ნიღბები საკმაოდ მრავალფეროვანია, თუმცა დიდ ნაწილში შეიმჩნევა სიმბოლური ფერები. წითელი მიანიშნებს სამართლიანობასა და სიკეთეზე, მაშინ როცა თეთრი ფერი უარყოფით თვისებებზე მიუთითებს. ჩოუ არის მეოთხე ტიპის მეორეხარისხოვანი როლი. მიუხედავად იმისა, რომ ჩოუს როლი დაბალი სტატუსის ადამიანების განსახიერებას მოითხოვს, მისი შესრულება საკმაოდ რთულია, რადგანაც  კომიკურად შესრულებისა და აკორობატული ნომრების შესრულების უნარსაც მოითხოვს. ჩოუს ცხვირზე თეთრი ლაქა აქვს ხოლმე.

პეკინის ოპერის ყველაზე ცნობილ მსახიობებს შორის არიან იანგ სიაოლოუ, მეი ლანფანგი, იუ შუიენი და სხვ. აღსანიშნავია, რომ მსახიობებს ხანგრძლივი მოსამზადებელი პერიოდის გავლა უწევთ წარმოდგენების მაღალ დონეზე ჩვენებისათვის. მათ, ვისაც პეკინის ოპერის საყურებლად წასვლა სურს, მზად უნდა იყოს იმისთვის, რომ ტექსტი გაუგებარი იქნება და თარგმანისათვის თვალყურის დევნება მოუწევს.

[:]