[:ka]ჩინური ტრადიციული მედიცინა[:]

[:ka]

ჩინური ტრადიციული მედიცინა ხუთი ათას წელზე მეტს ითვლის. იგი ნეოლითის ხანაში იღებს სათავეს. ყველაზე ადრინდელ ჩანაწერებს მედიცინაზე ვხვდებით ტრაქტატებში – “მთები და ზღვები”, “ყვითელი იმპერატორის შინაგან კანონსა” და შენნუნგ-ის “სამკურნალო მცენარეების ენციკლოპედიურ ცნობარში”. სავარაუდოდ, ტრაქტატი “ჰუანგ ტი ნეიწინგ”-ი პირველი თეორიული საფუძველია ჩინური ტრადიციული მედიცინისა, სადაც ამ ტრაქტატამდე არსებული ყველა სამედიცინო ხასიათის  საღი აზრი გამოვლინდა. იგი დღემდე რჩება წარმატებული თუ წარუმატებელი ექიმის სამაგიდო წიგნად. ეს წიგნი უნიკალურია თავისი შემეცნებითი ღირებულებების გამო და, რაც მთავარია, მასში ნათლად ჩანს პროცესი, თუ როგორ ენაცვლებოდა ემპირიულ ცოდნას სისტემატური თეორიული მეცნიერება. მისი სტრუქტურა დღესაც იწვევს გაოცებას:

1. ჩინური მედიცინის ისტორია;
2. ადამიანის ანატომია და ფიზიოლოგია;
3. პროფილაქტიკის პრინციპები;
4. დიაგნოსტიკის მეთოდები
5. სამკურნალო რეცეპტები;
6. დაავადებების მკურნალობა;
7. სამარჯვი იარაღები.

წინგში მოცემულია ჩინური ტრადიციული სამეცნიერო მედიცინის განსაკუთრებულობის, განუმეორებლობის თეორიული საფუძვლები, როგორიცაა, ფილოსოფიურ სკოლებთან ორგანული კავშირის, ადამიანის –  მიკროსამყაროსა და ბუნების – მაკროსამყაროს ჰარმონიული თანაარსებობის, სამყაროსა და შესაბამისად, ადამიანის წარმოდგენის 5 პირველსაწყისის ერთობის, მთლიანობის პრინციპები და სხვა.

[:]